Ik weet dat ik al sinds week 9 geen leuke liedjes meer heb aangeraden, maar laten we zeggen dat het muzikaal onzekere en onwennige weken waren. Ik heb me een tijd lang een beetje opgelaten, schuldig en vies gevoeld en pas toen ik aan mezelf kon toegeven dat ik Pa-pa-pa-pokerface een onweerstaanbaar liedje vond kon ik ook weer normaal naar andere muziek luisteren.
Dus ja. Fuck ja! Lady Gaga is hét muzikale wünderkind van 2009. En ik wil ook van die kartonnen bril-constructies voor mijn harses. En ik raad een he-le-boel mensen aan ook zo'n geval aan te schaffen. U ziet er gelijk een stuk leuker uit.
Want u bent lelijk.
Erg lelijk.
Maar dat terzijde.
De track van de week is deze week een nummer waardoor ik zelf ook liedjes wilde gaan schrijven.
Het was op mijn 18e verjaardag in het appartement van mijn oom na een feestje, rond 06.00 's ochtends. We trokken allebei onze laatste 'can' open en ik vroeg hem wat nou volgens hem het beste nummer van de jaren '90 was.
En terwijl de binnenstad langzaam tot leven kwam hebben we dit nummer ongeveer 40 maal achter elkaar gedraaid.
Geniaal.
Dat de clip ook in de 'G'-categorie hoort is iets waar ik pas later achter kwam.
Enjoy!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten